Bentota

Tip: ik kreeg de foto's van onze driver in het nationaal park van Yala en maakte er gister een nieuw mapje van. Neem gerust een kijkje want ze zijn beeldig. 

Het was rond 20 u toen we in Bentota toekwamen. De weg hier naartoe  was lastig. Dit kwam omdat het ver was en lang, een viertal uur met een tussenstop in Galle. Daarnaast was het drukke verkeer lastig. Voor ons en zeker voor Easton. Onderweg zagen we restanten van de tsunami in 2004. 50.000 mensen stierven hier onder die moordende golven. 
Voor het avondmaal werden we ontvangen bij de ouders van Shamaal. We werden daar even stil van. Het leek van beide kanten een eer. Het deed me iets om hem in zijn habitat te zien. Hoe trots hij was om ons voor te stellen aan zijn ouders. Om het vuur van zijn vader in hem te  herkennen. Deze laatste haalde zijn foto album uit van in zijn voetbaljaren. Een mooie, zelf gevonden en gecertificeerde edelsteen werd eveneens bovengehaald toen we naar zijn beroep vroegen. Aan de muur het diploma van over- overgrootvader, die gestudeerd had in Cambridge. Hij moet een belangrijk iemand geweest zijn, want het koloniaal uitziend huis moet ooit een uitstraling gehad hebben. Nu heeft het dat minder en is dringend aan restauratie toe. Bij ons zou het zeker  geklasseerd worden. Van de rijkdom va over-overgrootvader was niet veel te zien. Ze wonen eerder sober tot  pover zelfs. De maaltijd was eenvoudig, lekker en absoluut van harte. 
Het hotel lag ietsje verder in de straat. Verwonderlijk dat achter de vele armtierige huizen zo’n oase schuilt. Om af te sluiten hadden we een zwembad die vrij onmiddellijk getest werd. We hadden were chance. Het uitzicht op Bentota river was zeker ok.
Onze laatste volle dag Sri Lanka werd in de ochtend opgevuld met een keuzeactiviteit. De meisjes werden verwacht ten huize Shamaal waar de nichtjes van hem klaarstonden om hun handpalm te versieren met Henna. Wout en ik bezochten de plaatselijke kapper. De groezelige barbershops van Nuawar Eliya was hier een keurig kapsalon met airco. We zijn weer proper aan ons hoofd. De rest bleef in het hotel chillen. 
We hadden nog even tijd om wat plaatselijke shops te bezoeken en merkten al snel dat dat hier een rare manier van commerce doen  is. Afdingen, commissie en mensen die je aanklampen en binnenroepen. Het voelt lastig aan en je lijkt altijd bedot.
 Na zijn moskee moment op vrijdag,  nam Guran, een goeie vriend en buurjongen van onze driver, ons mee op de Bentota rivier. We zagen er een krokodil. Blijkbaar leven die hier in vrede met de mens, want nog nooit vielen ze iemand aan. Het uitgebreide en gratis boottochtje leidde ons pruttelend door een mangrove heen tot bij de zee. Op het strandtochtje maakten we kennis met een grote varaan, die verfrissing zocht in het water. 
De lunch werd met smaak opgesmuld in ons hotel. Shamaal vergezelde ons voor de laatste avond. Het plan was vissen op de rivier. Eens we in het donker de rivier op waren werden we toch wat verrast door de stroming. Voor het eerst voelde ik wat onzekerheid bij hem, want we dreven snel af. Met spierkracht (leve de fitnes!) en korte, maar duidelijke instructies kwamen we veilig bij het hotel aan. Gelukkig konden we er achteraf met hem om lachen, waren we er let de schrik van af en werd de avond mooi afgerond met het vangen van 3 vissen. Tijdens het wachten op vis werden mooie dingen gezegd over deze trip. Nog één nachtje slapen in het zwoele Sri Lanka. 

Ps