Livingstone 2

Livingstone 2

In dit verhaal hangen we de toersit uit. We kunnen best wat afvinken van de to do’s in Livingstone. 

Onder andere een  walking Safari in het mosi-ao-tunya Nationaal park. Kleinste Nationaal park van Zambia gelegen langs de zambesi rivier: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Zambezi

Met een safari yeep reden we een stuk het park in. De foto’s  spreken voor zich. Leuke ervaring om de dieren in hun eigen  habitat te zien.  We zagen er veel en de gids, die net gestart was met zijn bedrijf,  deed echt zijn best. De boeiende tocht afgerond met lekkere snacks op het  einde. Goed gedaan. Schrijnend wel om te horen dat een drietal jaar geleden het droogseizoen veel te droog was en de dieren, vooral olifanten, stierven bij gebrek aan eten.  Ook hier hebben ze te maken met klimaatveranderingen. Het droogseizoen wordt droger en het regenseizoen heviger.

Wij zitten in de overgang van regen- naar droogseizoen. Eind april start het droogseizoen en wordt het eerst warmer,  in juni kouder om dan opnieuw droger en warmer te worden. Maar uiteindelijk tijdens ons verblijf  nog geen regen gehad. Wel wolken en de lekkere warmte van 27-30 graden went heel snel. We brengen dat mee naar België. Beloofd! 

Omdat we in Zambia zijn sloten we de avond af bij de Italiaan 🙃. De jonge gasten waren content. Als je vraagt wat typisch Afrikaans eten is, kan ik niet veel antwoorden.  Ik zie niet veel ander fruit dan bananen en appels. Qua ontbijt nemen we steevast Engels, want anders krijgen we gewoon een omelet met wat groenten en gaan we met honger van tafel. Bij warme maaltijd heb je de keuze tussen frietjes (1 keer gebakken, zwemmend in het vet dus) rijst of Zambiaanse pap: sima. Is eens iets anders en wordt met de handen gegeten.  Biefstuk, ossestaart, kippenvleugels, traditionele vissen …. Vind je naast spaghetti, lasagne, pizza meestal op de  kaart. Voor pakweg  10 euro en een sjieke  heb  je hier gegeten en gedronken.  Vaak minder zelfs. 

Zondag was een drukke dag. Livingstone is vooral gekend voor de Victoria Falls ontdekt door missionaris Livingstone. Op

deze link wat uitleg: Victoria watervallen

Dit moet je gezien en ervaren hebben om de indrukwekkende pracht ervan te snappen. Geen enkele foto geeft weer hoe groot het is. Geen enkele foto geeft weer hoe mooi de natuur errond is.  Aan onze outfit kan je een beetje zien dat ze nat zijn. Enorme hoeveelheden water storten 100 m. de dieperik in en produceren een opgaande mist die als een stortvlaag naar beneden kletst. Op ons dus. Dacht dat ik een goed regenjasje had. Nee dus. Na nog geen 2 minuten was ik nat tot op mijn onderbroek. Had moeten luisteren naar Leen en een poncho aandoen zoals iedereen. Maar ja….. ze heeft weer gelijk. Bij de foto’s hieronder krijg je dus maar een beetje een indruk van 1 van de 7 natuurwonderen. De naam echt waardig. Op de terugweg pikten we een bezoekje mee op een Marktje in Mukunu village. Een traditioneel dorpje. Ze hadden een marktje met spullen die ze zelf maakten. Toen we parkeerden was er geen kat, maar na 2 minuten kwamen de marktkramers toegesneld als vliegen op een stront. Het voelde ook zo  aan voor mij. Hun potjes, snijwerkjes, schaaltjes, mandjes en naaiwerkjes wilden ze allemaal verkocht krijgen. Dat is namelijk hun bron van inkomen. Allemaal keken ze alsof hun leven ervan afhing. Ze waren beleefd. Niet echt opdringerig, eerder smekend bijna.  We kochten een paar spullen als aandenken én omdat we ze mooi vonden. Maar de gedachte dat er nog minstens 20 anderen gehoopt hadden op die centen in mijn portemonnee wringt wel. Ik ben daar niet goed in. Maar ja. Hopelijk verdelen ze de winst onder elkaar? In de namiddag hadden we een folieke. Telma, Wout, Amina en ik deden een microlight flight. Dat is een vlucht met soort deltavliegtuigje. Ik mag niet denken hoeveel mensen ik met dat geld gelukkig kon gemaakt hebben op dat  marktje in de ochtend. Maar ik heb het gedaan. Eerst met een ei in mijn broek. Maar na een paar minuten kon ik het loslaten en genieten. Want dat was het wel. Een ongelooflijk uitzicht over de streek, natuurparken, de Victoria falls, Olifanten die aan het drinken waren, nijlpaarden, buffels, rendieren…. van uit de hoogte spotten. FANTASTISCH. Voor altijd in mijn bovenkamer en vooral blij dat ik de ganse uitgestrekte  grensstreek me nu qua situering kan voorstellen.  Er is nog veel ongerepte natuur die mooi is. Straf ook weer dat  er net op die mooie natuurplaats een stuk nationaal park ingenomen werd voor een golfterrein. Het gras was daar groen en ik zag er geen enkele olifant doorlopen. Ze weten niet wat ze missen…. 

De avond werd afgerond in “the Lion king” Een avondlijke bootcruise op de Zambesi-rivier. Dit om een mooie zonsondergang te spotten. Met de inbegrepen cocktails a volonté zagen we overal krokodillen, nijlpaarden, olifanten en leuke vogels. Hoe later de avond hoe meer dieren dat er sommigen zagen. Muzikaal werd de avond opgeluisterd door 3 Afrikaanse zangers en muzikanten.  Het lied uit de Lion King
was een Bisnummer. Mooi de Afrikaanse stemmen en vibes. Buiten een stel Amerikanen, 3 zatte zwarte dames die een verjaardag vierden  en wij was er niemand. Corona en nu de oorlog zorgen  ervoor dat toerisme hier toch wel een beetje op zijn gat zit. En zoveel mensen die hiervan afhankelijk zijn. Ook in de falls in de voormiddag waren er bijzonder weinig mensen.   Daarna was ons zondagsgeld op. Altijd vroeg moe kropen we tegen 21 u in bed. Ben ik dat wel? 

Was misschien wel goed want op maandag werden we vroeg afgehaald voor een rafting op de zambezi rivier. Op reis moet ik altijd wel eens in het water gezeten hebben en iets avontuurlijks doen. Duiken tussen de krokodillen en nijlpaarden was geen optie.  Met de rafting de streek verkennen nabij de falls wel. En het was meer dan de moeite. Heb er al een paar gedaan op de reizen met de kinderen maar deze was toch wel de meest indrukwekkende. Enerzijds qua rafting en anderzijds qua natuurbeleving. Heel goed begeleid door de compagnie beleefden we een letterlijk, spetterende dag.  We sloten de dag af met het eten van krokodil in Zambesi café. Vanaf volgende week boodschappen doen en eigen potje koken 🤔🤔🤔. We gaan het niet meer kunnen.  Omdat we morgen opnieuw richting Telma bussen, planden we een chilldag in. Busticket reserveren, geld wisselen, en nabij onze Lodge een krokodil boerderij bezocht. Krokodillen in Zambia leven  in het wild of worden gekweekt voor consumptie. Aanvankelijk was ik   niet voor die boerderij omdat ik vind dat dieren in de natuur horen. Maar de krokodillen die daar zitten zijn er die ze opvangen voor genezing zoals sealife in België. Of die gevangen werden omdat ze te gevaarlijk zijn  voor de mensen of dieren. Krokodillen worden bijvoorbeeld gevangen omdat ze altijd op dezelfde plaats eten. Als je daar toevallig dieren hebt staan en ze altijd bij jou komen eten heb je het op den duur wel gehad. Zoals kippen die bij ons gestolen worden door de vos. Best interessant. Wist je dat een krokodil kan overleven met 1 maaltijd per jaar. Je hebt er ook die al 300 mensen hebben opgegeten.  De gids die we meekregen vertelde dat ze een moeilijke tijd hadden met COVID. Alles lag plat. Momenteel mag hij nog maar 3 dagen komen werken en kelderde zijn inkomen. Zijn dochtertje gaat naar een privé school omdat dit beter onderwijs is. Dat kost 700 kwacha per trimester of 2110 per jaar. Dat komt neer op 116€. Hij heeft moeite om dat te betalen en rond te krijgen. Misschien vertelde hij het met die reden maar hij kreeg van mij een dikke fooi. 

Lunchen en een ijsje in de Zambiaanse Da Vince hoorden bij deze chill-dag.

Morgen richting Telma.  Nog paar dingen te doen daar. 

de Safari

de Victoria Falls

Mukunu Village

microlight flight

de Lion King rover sunser cruise

rafring 

Crocodile farm