🇿🇲 De reis naar Zambia 🇿🇲

Omdat we graag op reis gaan. Omdat we het moedig vinden dat Telma in Monze, Zambia, haar stage doet. Omdat we nieuwsgierig zijn van aard, benieuwd zijn naar andere culturen. Om onze blik op de wereld willen verruimen. Omdat, mijn schoondochter Amina, al veel te lang niet meer op ‘grote’ reis is geweest….. Daarom wilden we naar Zambia. De weg er naartoe ging niet zo vlot. Bij het  verkrijgen van een visum proefden we al een beetje van de Afrikaanse cultuur.  2 ritten naar Brussel en twintig telefoons later kregen we het gefikst de donderdag. Net voor we de zaterdag vertrokken. Het was duidelijk dat we in een COVID- overgangsfase zaten. Want niets was duidelijk. Een pcr-test bleek niet nodig voor de 1 en voor de ander wel. Eind goed al goed. Met een geregistreerde zelftest geraakten we alle 4, Leen, Wout, Amina en ik op het vliegtuig. Uiteraard kende ik iemand op het vliegtuig. Yess!! De persoonlijke assistente van een bewoner bij ons op het werk. Wat een toeval. De vlucht leek aanvankelijk vlot te verlopen. Tussenstop in Rwanda en na transit van 3 uur richting Lusaka. Tijdens de vlucht gaven ze de melding dat de vlucht omgeleid zou worden naar Zimbabwe. Een reservestuk voor het vliegtuig was niet voorradig en de vlucht werd omgeleid. 66 personen moesten omgeboekt  worden Na een lange transit in Zimbabwe bleek dat ze ons niet terug vonden en was het bovendien niet meer mogelijk om dit te regelen en het vliegtuig op te stappen. Boosheid, ontgoocheling, moeheid en frustratie waren onze eerste gevoelens. Ze deden echter hun best om dit te compenseren met een vijfsterrenhotel en het regelen van vervoer, maaltijd en ontbijt. En echt waar, ze hebben hun best gedaan om ons te helpen. We hebben er ons snel overgezet en genoten van wat er op ons afkwam. Maandag 3 april stonden we fris en monter om 13:30 aan de gate in Zimbabwe richting Lusaka met ethipoan airlines.  Vlotte vlucht en aankomst om 16 u.  In Lusaka, hoofdstad van Zambia. Geld wisselen, nieuw gsm kaartje kopen en hup, door het drukke en verwarrende verkeer, met de taxi naar Telma en Eva,  die al in afwachting van onze komst een nacht in het backpackers- hostel hadden doorgebracht. Het was een hartelijk weerzien van 2 stralende dames. Er was duidelijk een verschil met het 5 sterrenhotel. Maar we hadden een bed, vriendelijke mensen, goed gezelschap en niets tekort. Een wandeling in het echte donker donker aten we samen met de ouders van Soetkin , verpleegster in opleiding. We proefden al een beetje Afrika.  Een sjofele gast bracht ons 6 terug naar onze hostel. Het is hier niet vreemd op met 6 in een auto te zitten. Ai de amortiseurs van die aftandse auto’s. Afrika werd nog meer zichtbaar vandaag, nu het licht is. Met 2 hippe chauffeurs rijden we richting Siavonga. Doorheen de bergen naar Lake Kariba. Benieuwd wat dat  ons brengt? Alvast een rit om de ogen de kost te geven. Lokale marktjes, kleine barakken met winkeltjes, kleine hutjes, maar ook supermarkten, garages, stinkende vrachtwagens met wel 10 mensen in het laadruim. Kortom we zijn weer op avontuur en willen je hierin meenemen.